Strąkowiec grochowy (Bruchus pisorum)
Strąkowiec grochowy należy do gatunków kosmopolitycznych. Początkowo występował w krajach śródziemnomorskich. W Polsce uważany za szkodnika pospolitego.
Ciało strąkowca grochowego jest owalne, nieco wypukłe osiąga wielkość od 3,5 do 5,3mm. Jest jednym z największych szkodników z krajowych strąkowców. Pokrywy pokryte szczecinkami w kolorze białym, żółtym a także brązowym. Czułki oraz nogi żółtoczerwone. Reszta ciała z kolei czarna. Głowa szkodnika znacznie skierowana ku dołowi. Przedplecze szerokie. Ostania część odwłoka znacznie widoczna. Tylne nogi zakończone kolcem.
Strąkowiec grochowy nie jest często spotykany w magazynach. Najczęściej zasiedla tereny otwarte, takie jak pola uprawne. W pomieszczeniach zamkniętych znajduje się tylko wówczas, gdy zostanie tam przewieziony wraz z ziarnami. Żeruje na każdym rodzaju grochu.
Samica strąkowca grochowego składa nawet 700 jaj, pojedynczo, bezpośrednio na strączkach grochu. Wylęgłe larwy wgryzają się do wnętrza ziarna, gdzie w późniejszym czasie będą żerować. Niektóre z chrząszczy opuszczają ziarna na zimę, inne zostają wewnątrz. Pełen cykl rozwojowy trwa jeden rok, choć w niewielkim stopniu wpływ na długość tego okresu ma także rodzaj ziarna, na jakim żerują.
Z racji tego, iż strąkowiec grochowy nie często występują w licznych grupach, tym samym nie przynosi poważnych strat. Kiedy jednak zasiedli magazyny i tam zacznie się rozmnażać, wówczas straty mogą okazać się duże. Dlatego tak ważne jest, aby zachować odpowiednią czystość wewnątrz pomieszczeń, w których przechowywane są ziarna grochu.
TAGI: Owady robaki, Strąkowiec grochowy zwalczanie, larwy w ziarnie,